αναστολή του σκοπου
anastoli΄ tu skopu΄
aim-inhibition
έϊμ-ινχιbίσιον
Ερμηνεία:
Στην ψυχανάλυση, η ποιότητα ενός ενστίκτου, που αποτυγχάνει να πετύχει τον άμεσο τρόπο ικανοποίησης ή ενστικτώδους σκοπού, και λαμβάνει μερική ικανοποίηση από μακρινές προσεγγίσεις της συμπεριφοράς ή της δραστηριότητας που θα το ικανοποιήσει.
[SigmundFreud (1856–1939). Η έννοια της αναστολής του σκοπού εισάχθηκε το 1921 στο βιβλίο του Freud GroupPsychologyandtheAnalysisoftheEgo (StandardEdition, XVIII, pp. 69–143, atpp. 138–9)]
Ετυμολογία:
Βιβλιογραφική Τεκμηρίωση:
Συνώνυμα:
Δείτε σχετικές φωτογραφίες της Google »
© Δρ. Δημήτριος Ν. Γκέλης, Ιατρός, Ωτορινολαρυγγολόγος, Οδοντίατρος,
Διδάκτωρ Πανεπιστημίου Αθηνών
Άλλες λέξεις στην κατηγορία Ψυχιατρική:
|